天天看点

「C语言回顾之旅」第二篇:指针详解进阶

说明:

    第一篇回顾了指针的基本概念以及基本使用,因此对指针也有了一个较为清晰的思路,但实际上第一篇关于指针的内容是不太容易忘记的。这是第二篇中的内容是比较容易混淆,但对于指针的进一步学习也是非常重要的。

一.指向函数的指针

1.函数指针

·函数指针即指向函数的指针,函数指针值为函数的入口地址,通过使用该指针,即可以使用该函数;

·编写一个程序返回两个数的最大值,通过函数指针调用函数:

a.main函数代码如下:

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

<code>#</code><code>include</code><code>&lt;stdio.h&gt;</code>

<code>int</code> <code>max(</code><code>int</code> <code>*, </code><code>int</code> <code>*);</code>

<code>int</code> <code>main(</code><code>void</code><code>)</code>

<code>{</code>

<code>  </code><code>int</code> <code>a, b, max_num;</code>

<code>  </code><code>int</code> <code>*pa, *pb;</code>

<code>  </code><code>int</code> <code>(*p)(</code><code>int</code> <code>* ,</code><code>int</code> <code>*);</code>

<code>  </code><code>printf(</code><code>"Please input a:"</code><code>);</code>

<code>  </code><code>scanf(</code><code>"%d"</code><code>, &amp;a);pa = &amp;a;</code>

<code>  </code><code>printf(</code><code>"Please input b:"</code><code>);</code>

<code>  </code><code>scanf(</code><code>"%d"</code><code>, &amp;b);pb = &amp;b;</code>

<code>  </code><code>p = max;  </code><code>//let p point to max funtion.</code>

<code>  </code><code>max_num = (*p)(pa, pb); </code><code>//call the funtion through pointer p.</code>

<code>//  max_num = max(pa, pb);</code>

<code>  </code><code>printf(</code><code>"The max number is:%d\n"</code><code>, max_num);</code>

<code>  </code><code>return</code> <code>0</code><code>;</code>

<code>}</code>

b.max函数代码如下:

<code>int</code> <code>max(</code><code>int</code> <code>*pa, </code><code>int</code> <code>*pb)</code>

<code>  </code><code>if</code><code>(*pa &gt;= *pb)</code>

<code>    </code><code>return</code> <code>*pa;</code>

<code>  </code><code>else</code>

<code>    </code><code>return</code> <code>*pb;</code>

c.执行过程如下:

<code>xpleaf@leaf:~/stuc/fun$ gcc -c max.c max_fun.c</code>

<code>xpleaf@leaf:~/stuc/fun$ gcc -o max max.o max_fun.o</code>

<code>xpleaf@leaf:~/stuc/fun$ ./max </code>

<code>Please input a:</code><code>3</code>

<code>Please input b:</code><code>4</code>

<code>The max number </code><code>is</code><code>:</code><code>4</code>

·由上面的程序,定义函数指针方法为:

<code>int</code> <code>(*p)(</code><code>int</code> <code>*, </code><code>int</code> <code>*)</code>

<code>类型名    (*指针变量名)(函数参数列表);</code>

·使用函数指针的方法为:

<code>p = max;    ===&gt;赋值:把函数入口地址赋给函数指针</code>

<code>max_num = (*p)(pa, pb);    ===&gt;调用:将原来直接的max函数调用改变为(*p)</code>

2.用函数指针作函数参数

·使用函数指针的重要作用是把函数的地址作为参数传递到其他函数;

·编写一个程序,用函数指针作函数参数,让用户选择执行不同的功能:

a.main函数的代码如下:

19

20

21

22

23

24

<code>int</code> <code>sum(</code><code>int</code> <code>*, </code><code>int</code> <code>*);</code>

<code>int</code> <code>min(</code><code>int</code> <code>*, </code><code>int</code> <code>*);</code>

<code>  </code><code>int</code> <code>a, b, choice, *pa, *pb;</code>

<code>  </code><code>printf(</code><code>"Enter two number and choose what do you want to do.\n"</code><code>);</code>

<code>  </code><code>printf(</code><code>"Please enter a:"</code><code>);scanf(</code><code>"%d"</code><code>, &amp;a);pa = &amp;a;</code>

<code>  </code><code>printf(</code><code>"Please enter b:"</code><code>);scanf(</code><code>"%d"</code><code>, &amp;b);pb = &amp;b;</code>

<code>  </code><code>printf(</code><code>"What do you want to do?\n"</code><code>);</code>

<code>  </code><code>printf(</code><code>"1.Add two number.\n2.Return the max.\n3.Return the min.\n"</code><code>);</code>

<code>  </code><code>scanf(</code><code>"%d"</code><code>,&amp;choice);</code>

<code>  </code><code>if</code><code>(choice == </code><code>1</code><code>)</code>

<code>    </code><code>fun(sum, pa, pb);</code>

<code>  </code><code>else</code> <code>if</code><code>(choice == </code><code>2</code><code>)</code>

<code>    </code><code>fun(max, pa, pb);</code>

<code>  </code><code>else</code> <code>if</code><code>(choice == </code><code>3</code><code>)</code>

<code>    </code><code>fun(min, pa, pb);</code>

b.调用其他子函数的fun函数代码如下:

<code>void</code> <code>fun(</code><code>int</code> <code>(*p)(</code><code>int</code> <code>*, </code><code>int</code> <code>*), </code><code>int</code> <code>*pa, </code><code>int</code> <code>*pb)</code>

<code>  </code><code>int</code> <code>result;</code>

<code>  </code><code>result = (*p)(pa, pb);</code>

<code>  </code><code>printf(</code><code>"The result is:%d\n"</code><code>, result);</code>

c.返回和的sum函数代码如下:

<code>int</code> <code>sum(</code><code>int</code> <code>*pa, </code><code>int</code> <code>*pb)</code>

<code>  </code><code>return</code> <code>*pa+*pb;</code>

d.返回最大值的max函数代码如下:

e.返回最小值的min函数代码如下:

<code>int</code> <code>min(</code><code>int</code> <code>*pa, </code><code>int</code> <code>*pb)</code>

<code>  </code><code>if</code><code>(*pa &lt;= *pb)</code>

f.执行过程如下:

25

26

27

28

29

30

31

32

<code>xpleaf@leaf:~/stuc/fun$ gcc -c mix.c fun.c sum.c max.c min.c </code>

<code>xpleaf@leaf:~/stuc/fun$ gcc -o mix mix.o fun.o sum.o max.o min.o</code>

<code>xpleaf@leaf:~/stuc/fun$ ./mix</code>

<code>Enter two number and choose what </code><code>do</code> <code>you want to </code><code>do</code><code>.</code>

<code>Please enter a:</code><code>3</code>

<code>Please enter b:</code><code>4</code>

<code>What </code><code>do</code> <code>you want to </code><code>do</code><code>?</code>

<code>1</code><code>.Add two number.</code>

<code>2</code><code>.Return the max.</code>

<code>3</code><code>.Return the min.</code>

<code>1</code>

<code>The result </code><code>is</code><code>:</code><code>7</code>

<code>2</code>

<code>The result </code><code>is</code><code>:</code><code>4</code>

<code>3</code>

<code>The result </code><code>is</code><code>:</code><code>3</code>

二.返回指针值的函数

1.指针函数

·指针函数即返回值为指针的函数;

·改写函数指针中的第一个程序,使函数的返回值为一指针:

<code>int</code> <code>*max(</code><code>int</code> <code>*, </code><code>int</code> <code>*);</code>

<code>  </code><code>int</code> <code>a, b;</code>

<code>  </code><code>int</code> <code>*pa, *pb, *pmax;</code>

<code>  </code><code>int</code> <code>*(*p)(</code><code>int</code> <code>* ,</code><code>int</code> <code>*);</code>

<code>  </code><code>pmax = (*p)(pa, pb); </code><code>//call the funtion through pointer p.</code>

<code>//  pmax = max(pa, pb);</code>

<code>  </code><code>printf(</code><code>"The max number is:%d\n"</code><code>, *pmax);</code>

b.返回最大值函数代码如下:

<code>int</code> <code>*max(</code><code>int</code> <code>*pa, </code><code>int</code> <code>*pb)</code>

<code>    </code><code>return</code> <code>pa;</code>

<code>    </code><code>return</code> <code>pb;</code>

<code>xpleaf@leaf:~/stuc/fun$ gcc -c max.c max_fun.c </code>

<code>xpleaf@leaf:~/stuc/fun$ ./max</code>

·由此可知,返回指针值函数的形式为:

<code>类型名 *函数名(参数列表);</code>

·定义一个指向指针值函数的函数指针形式为:

<code>int</code> <code>*(*p)(</code><code>int</code> <code>* ,</code><code>int</code> <code>*);</code>

<code>类型名 *(*指针名)(参数列表);</code>

三.指针数组与多重指针

1.指针数组

·存放指针值的数组即为指针数组;

·编写一个程序,通过指针数组来存放书名:

<code>  </code><code>int</code> <code>i;</code>

<code>  </code><code>char *book[] = {</code>

<code>                </code><code>"Python"</code><code>,</code>

<code>                </code><code>"C"</code><code>,</code>

<code>                </code><code>"Linux"</code><code>,</code>

<code>                </code><code>"Centos"</code><code>,</code>

<code>                </code><code>"Ubuntu"</code>

<code>                </code><code>};</code>

<code>  </code><code>for</code><code>(i = </code><code>0</code><code>;i &lt; </code><code>5</code><code>;i++)</code>

<code>    </code><code>printf(</code><code>"%s\n"</code><code>, book[i]);</code>

b.执行过程如下:

<code>xpleaf@leaf:~/stuc/arry$ gcc -c arry.c </code>

<code>xpleaf@leaf:~/stuc/arry$ gcc -o arry_book arry.o </code>

<code>xpleaf@leaf:~/stuc/arry$ ./arry_book </code>

<code>Python</code>

<code>C</code>

<code>Linux</code>

<code>Centos</code>

<code>Ubuntu</code>

·为便于理解,可用如下示意图形象化:

<a href="http://s3.51cto.com/wyfs02/M01/73/1D/wKiom1X1MqLxI57NAADBE7bbQ-w498.jpg" target="_blank"></a>

·由此可知,定义指针数组的形式为:

<code>char *book[</code><code>10</code><code>];</code>

<code>类型名 *数组名[数组长度];</code>

·注意与指向二维数组指针的区别:

<code>int</code> <code>(*p)[</code><code>4</code><code>];    ===&gt;指向含有</code><code>4</code><code>个元素的一维数组的指针</code>

·可通过符号的优先级进行区分记忆,[ ]优先级比*高,指针数组[ ]先结合,是数组,元素值为指针;指向二维数组的指针,*先结合,是指针,指向含有4个元素的一维数组;

2.指向指针数据的指针

·因为数组的处理在编译过程中是按照指针处理的,对于上面的程序,各改为为如下:

<code>printf(</code><code>"%s\n"</code><code>, book[i]);</code>

<code>改为:</code>

<code>printf(</code><code>"%s\n"</code><code>, *(book+i));</code>

·这与正常一维数组的处理是一致的,只是数组存放的也是指针,可能会有一混淆,可用下面图示形象理解:

<a href="http://s3.51cto.com/wyfs02/M02/73/1D/wKiom1X1N5OzEWrvAAE2Kexbb9I279.jpg" target="_blank"></a>

·可进一步简化为:

<a href="http://s3.51cto.com/wyfs02/M00/73/1D/wKiom1X1OezSSTXVAABJ0K6oTs8805.jpg" target="_blank"></a>

·上面的形式为:指针--&gt;指针(字符串首地址)--&gt;字符串首字符,实则为多重指针;

三.动态内存分配与指向它的指针变量

本文转自 xpleaf 51CTO博客,原文链接:http://blog.51cto.com/xpleaf/1694352,如需转载请自行联系原作者

继续阅读